„Gdzie jest Kościół, tam jest również Duch Boży; a gdzie jest Duch Boży, tam jest również Kościół i wszelka łaska” – takie stwierdzenie św. Ireneusza w II wieku było świadectwem kogoś, kto doświadczył potęgi Ducha w Kościele. W ostatnich latach pojawiła się niezdrowa tendencja do przypisywania sobie asystencji Ducha Świętego przez grupy ludzi o skrajnych poglądach na reformę Kościoła.
Do jedności w Kościele i do dobrej praktyki duszpasterskiej i ewangelizacyjnej prowadzi jednak poznanie solidnej doktryny o Kościele, którego budowniczym i organizatorem jest Duch Święty posłany przez Ojca na prośbę Jezusa. Ta świadomość, że na co dzień życie Kościoła organizuje Paraklet, prowadzi do pokory i żmudnego wsłuchiwania się w Jego słowa oraz do cierpliwego służenia sobie wzajemnie tym darem, jaki otrzymaliśmy od Boga.
Kościół można zdefiniować najkrócej jako wspólnotę osób wierzących, którą stworzył Jezus Chrystus i nieustannie kształtuje Duch Święty. Bez Parakleta nie byłoby Kościoła, a jedynie kolektyw osób zespolonych ideą religijną. Kościół jako jedność i wspólnota (communio) rozpoczął swoje publiczne istnienie w dziejach w misterium Chrystusa i w dzień Pięćdziesiątnicy, i do dzisiaj rozwija się w tej postaci. Jego początki tkwią jednak w odwiecznym życiu Trójcy Świętej, a więc przed czasem.
Upraszczając sprawę, istnienie Kościoła zawdzięczamy temu, że… (…)
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 98 (1) Zima 2023.
