W liturgii godzin, we wspomnienie św. Urszuli Ledóchowskiej (1865-1939), znajduje się fragment jej pism na temat apostolstwa uśmiechu. Fakt ten sprawia, że założycielka Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego znana jest właśnie z posta­wy pogody ducha i radości. Pogoda ducha wydaje się jednak najbardziej niezrozumianym elementem duchowości św. Urszu­li. Niezrozumienie to polega przede wszystkim na spłycaniu, będącym pobieżnym i redukcyjnym patrzeniem na myśl Świętej.


Powierzchowne spojrzenie na pogodę ducha koncentruje się je­dynie na zewnętrznym uśmiechu i radości. Natomiast bez się­gnięcia do najgłębszych źródeł pogody ducha, nie sposób pojąć ani życiowego nastawienia matki Ledóchowskiej, ani jej apostol­stwa, w którym jednym ze szczególnie jej bliskich obszarów było wychowywanie oraz nauczanie dzieci i młodzieży, zwłaszcza dziewcząt i młodych kobiet.

Droga życia
W krakowskim klasztorze sióstr urszulanek Urszula Ledó­chowska żyła, modliła się i pracowała jako nauczycielka i wycho­wawczyni przez ponad 20 lat; była także przełożoną tego klasz­toru. W 1907 roku wraz z dwiema siostrami wyjechała do Peters­burga i tam objęła kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim Gimnazjum św. Katarzyny. Po krótkim czasie powięk­szająca się wspólnota sióstr, żyjąca w ukryciu, stała się autono­micznym domem urszulanek w Petersburgu, a matka Urszula jego przełożoną. W tym czasie, w ścisłej konspiracji, kolejne siostry przygotowywały się do życia zakonnego. Jednak wybuch wojny w 1914 roku spowodował, że matka Urszula była zmuszo­na opuścić Rosję. Zatrzymała się w Skandynawii, najpierw w Sztokholmie, a następnie w Danii. Zorganizowała tam, wspól­nie z przybyłymi z Petersburga siostrami, szkołę dla skandynaw­skich dziewcząt, włączyła się w życie miejscowego Kościoła i śro­dowiska, podjęła też współpracę z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, założonym w Szwajcarii przez Henryka Sienkiewicza. Po wojnie, w 1920 roku wspólnota urszulanek wróciła do wolnej Polski i osiedliła się w Pniewach k. Poznania.Matka Urszula nie miała łatwej drogi. Przez całe życie zmaga­ła się z różnymi trudnościami:… (…)

S. MAŁGORZATA PAGACZ USJK (ur. 1984), teolog, adiunkt w Katedrze Mistyki Chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardy­nała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; odpowiedzialna za formację młodych sióstr swego zgromadzenia.



Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 99 (2) Wiosna 2023.



Pastores poleca