„Chcę widzieć Boga” – te słowa Teresy od Jezusa, wypowiedziane, gdy była siedmioletnim dzieckiem, gotowym nawet umrzeć, byleby tylko ujrzeć Boga, stały się myślą przewodnią całego życia bł. o. Marii Eugeniusza od Dzieciątka Jezus OCD (Henryka Grialou, 1894-1967).

Wyrażały cel i pasję jego życia. Sama św. Teresa, mało jeszcze wówczas znany we Francji św. Jan od Krzyża oraz św. Teresa od Dzieciątka Jezus, na której duchowym geniuszu poznał się on jako jeden z pierwszych, stali się dla Marii Eugeniusza mistrzami i przewodnikami. Stale się nimi karmił, zgłębiał ich dzieła, całe swoje nauczanie oparł na ich myśli, duchowych wskazówkach i pouczeniach. A wszystko zaczęło się od wstrząsu wywołanego lekturą życiorysu Jana od Krzyża. Pod jej wpływem kleryk diecezjalnego seminarium duchownego w Rodez, tuż przed święceniami subdiakonatu, nagle poczuł powołanie do Karmelu, którego nie znał i o którym nic wtedy nie wiedział. Zdając się na wolę Boga i bezwarunkowe posłuszeństwo przełożonym, pokonał wszystkie przeszkody. Najbardziej bolesną był opór ze strony matki, która zagroziła samobójstwem, gdy legła w gruzach jej wizja przyszłości na jakiejś plebanii przy synu, księdzu diecezjalnym.
Karmel, o którym myśl mogła się z początku wydać niedorzecznością i przewrotną pokusą na drodze do kapłaństwa, okazał się dla Henryka duchową ojczyzną i szkołą modlitwy. Na tej glebie wyrosło jego dzieło.

Serdeczna rozmowa z Bogiem

Maria Eugeniusz wygłosił wiele nauk i napisał wiele tekstów o… (…)