Trzeba zacząć od pytania. Czy do mojego opisu świata przynależy kategoria niewinności? Bez niej nie sposób zrozumieć chrześcijaństwa. Pojęcie to znajduje się u fundamentu historii upadku i zbawienia: pierwotna niewinność człowieka u zarania jego dziejów – jej utrata – pozostałości pierwotnej niewinności – zbawcza niewinność Jezusa. Medytacja nad Bożą nieskazitelnością i czystością dziecka są wstępem do refleksji nad tajemnicą niewinności Boga i człowieka.

W obecnym czasie trudno to zrobić przez bezpośrednie odwołanie do wyników katolickiej refleksji etycznej i antropologicznej dotyczącej dziecięcej niewinności. Trudność polega na tym, że część tych, którzy mieli pełnić rolę strażników niewinności, sama znalazła się w gronie podejrzanych o niszczenie niewinności dzieci.
Jeśli tak, to czy można zaufać wspólnocie trzymającej straż przy wartości niewinności, dbającej tu o prawdę, gdy nie wyklucza bezwzględnie tych, którzy dziecięcą niewinność niszczą? Czy można przyjąć ich rozumienie niewinności dziecka, ich określenie doniosłości tego, przy czym mieli trwać i czego mieli strzec? Co robić, gdy w tym coraz bardziej wynaturzonym ludzkim świecie chce się dotrzeć do prawdy o niewinności dzieci, a dotychczasowi jej nauczyciele tracą wiarygodność?
W tej fatalnej sytuacji chrześcijanie mają jedyną w swoim rodzaju szansę: wpatrzeć się w Jezusa, który dzieci błogosławi. Trzeba powrotu do Jego nauczania o dziecięcej niewinności, do kontemplacji Jego świętego dziecięctwa, Jego nieskazitelnej niewinności. Jezus: Dziecko i niewinny Pan. Trzeba radykalnego powrotu do źródeł. Dlatego warto przyjąć jako źródło wiedzy o niewinności dzieci wypowiedzi Jezusa, w których odnosi się On do ich natury, by potem z Jego słów spróbować wydobyć prawdę o dziecięcej niewinności. Jezus zna człowieka: dostarcza obrazu naszej natury, któremu warto przyglądać się z najwyższą starannością, przyjmując postawę ucznia. On nie tylko naucza, by stać się jak dziecko, ale w charakterystyczny dla siebie sposób za pomocą krótkich sformułowań szkicuje istotę dziecięctwa – opowiada, czym dziecięctwo jest. Wypowiada też twarde słowa wobec gorszycieli. (…)

MARIAN GRABOWSKI

Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 87 (2) 2020.