Jeśli powołanie jest dialogiem między Bogiem a człowiekiem, to warto zadbać o to, aby człowiek był w tym dialogu jak najbardziej wolny i świadomy. Każdy w pewnym sensie jest ograniczony własną historią, osobowością, a niekiedy poważnymi trudnościami natury psychicznej. W tym kontekście rolą psychologa winna być pomoc w tym, aby dialog człowieka z Bogiem mógł dokonywać się w sposób jak najbardziej świadomy i wolny od obecnych w sferze psychicznej ograniczeń.