Film pokazuje Witolda Pileckiego przede wszystkim jako żołnierza, ale także jako męża i ojca, szlachcica zaangażowanego w sprawy lokalnego środowiska. Rotmistrz był typem społecznika, dla którego dobro wspólne miało wartość naczelną. Odznaczał się licznymi talentami organizacyjnymi i artystycznymi. Pisał poezję i malował obrazy. Interesowała go głównie tematyka re­ligijna. W dworku Sukurcze – rodzinnym majątku – wisiały dwa płótna Rotmistrza Matka Boska Karmiąca oraz Święta Rodzina, zaś w kościele w Krupie (obecnie Białoruś) Matka Boska Nieustającej Pomocy oraz Św. Antoni z Dzieciątkiem na rękach. Auto­rzy filmu kilkakrotnie podkreślili zarówno poprzez cytaty, jak i kadr z okładką książki, jaka lektura stała się drogowskazem dla Pileckiego. Rozważania Tomasza à Kempis zawarte w O naśla­dowaniu Chrystusa wpłynęły na pogłębienie wiary i rozwój życia duchowego Rotmistrza. „Marnością jest pragnąć długiego życia, a nie dbać o życie dobre.” Ten fragment twórcy filmu uznali za życiowe motto Rotmistrza. Pilecki zagrany przez Marcina Kwa­śnego to człowiek pokorny, choć pewny siebie, kochający i bez­kompromisowy, mocno uduchowiony, znający doskonale ota­czające go realia. W jego spojrzeniu, mimice, gestykulacji, poru­szaniu się jest coś, co każe o nim myśleć jak o świętym męczen­niku (od lat przez Fundację „Paradis Judaeorum” podejmowane są starania o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego Rotmistrza).