Drodzy Czytelnicy!

Radykalizm jest terminem codziennego życia – jedni do niego nawołują, inni się od niego odżegnują. A jeśli przyjąć, że istnieje radykalizm chrześcijański, to jaki on jest: konfesyjny, naturalny, stały, spontaniczny, dla wszystkich czy niektórych, dla młodych czy sędziwych? W każdym pokoleniu są tacy, którzy szukają radykalnego stylu życia niekoniecznie inspirowanego Ewangelią. Tymczasem to sam Jezus Chrystus, Jego Kościół, a w nim zwłaszcza święci (M. Kotyński CSsR) mogą pomóc w tych poszukiwaniach.

1. Na czym polega radykalizm świętych? Na pewno na naśladowaniu Jezusa Chrystusa w Jego drodze posłuszeństwa Ojcu (ks. A. Kiełtyk). Innym ważnym aspektem dojrzewania chrześcijanina w świętości jest perspektywa szukania i zajmowania ostatniego miejsca (ks. M. Warowny). Ostatecznie, w życiu zarówno wiernych świeckich, jak i konsekrowanych i duchownych chodzi o radykalizm miłości (rozmowa z abp. G. Rysiem). Przy okazji, gdy wracamy do korzeni naszej wiary, całe życie i posługa stają się przez to coraz bardziej owocne (ks. R. Skrzypczak).

Każde pokolenie daje odpowiedź wierności Bogu i Kościołowi. W pierwszym pokoleniu uczniów świadectwo wiary i rozeznawania drogi Bożej zostawił nam św. Paweł Apostoł (ks. T. Rąpała), zaś w średniowieczu św. Franciszek z Asyżu (S. C. Napiórkowski OFMConv). Z kolei św. Tomasz Morus za wierność sumieniu zapłacił najpierw więzieniem, a następnie śmiercią (J. V. Schall).

2. W czym może się wyrażać radykalizm w naszym pokoleniu? Modne staje się to, co ekstremalne, ale czy rzeczywiście jest to ewangeliczne? (ks. M. Cholewa). Na pewno w dobie dyktatury relatywizmu potrzebujemy odwagi w szukaniu obiektywnej prawdy, podobnie jak to robił ks. prof. Wincenty Granat (M. Walczak), i odwagi jej głoszenia (ks. S. Haręzga), nawet wbrew panującej modzie i oczekiwaniom słuchaczy. Tym bardziej, że pojawiają się nowe/stare niebezpieczeństwa, jak choćby homoherezja zagrażająca podstawom naszej cywilizacji i posłudze w Kościele (D. Kowalczyk SJ). Abyśmy się nie pogubili w modnych prądach różnych poglądów, w Kościele podejmujemy ciągle na nowo namysł nad formacją, też formacją intelektualną (P. Bortkiewicz TChr). Potrzebujemy wytrwałości w czytaniu znaków czasu, aby odkrywać Boże powołanie, podążać drogą nawrócenia (Siostra kontemplacyjna) i podejmować dzieła Boże (ks. P. Kulbacki, K. Czerwionka CR).

3. Jednym z zasadniczych wymiarów radykalizmu jest wierność i posłuszeństwo Bogu i Kościołowi. Mocnym świadectwem małżonków starających się o potomstwo jest podjęcie mozolnego wysiłku poznawania swojej płodności poprzez korzystanie z naprotechnologii, a nie droga na skróty, czyli procedura in vitro (Renata i Michał). Nie mniej znaczy radykalne poszanowanie życia najsłabszych i upośledzonych oraz opieka nad nimi (M. Jaworski OCD). Wyrazem wierności jest też posłuszeństwo przełożonym w zakonie, a nie realizowanie swoich ambicji zawodowych za wszelką cenę (P. Stanisławczyk OFMConv), życie ukryte w Bogu (A. Derdziuk OFMCap), podejmowane we wspólnocie z innymi (rozmowa z A. Hejnowiczem OFMConv, ks. B. Kania), ale z czystymi motywacjami (A. Rusak).

Pozostaje ciągle otwarta sprawa, jaką odpowiedź ja sam dam Panu Bogu na zaproszenie do życia Ewangelią. Życzymy naszym Czytelnikom odwagi tych poszukiwań i dobrych odpowiedzi.

 

KS. MIROSŁAW CHOLEWA

redaktor naczelny

Pastores poleca