(...) Pamiętam chwilę, gdy stanąłem przed zaniedbaną plebanią i nie mniej zaniedbanym kościołem i zapytałem siebie: Co ja tutaj robię? Uzmysłowiłem sobie jednocześnie, że w tym momencie dwie drogi stoją przede mną otworem. Jedna, to prosić o odwołanie mnie z tej misji.

(...) Życie w małych wspólnotach sprawia, że bardzo mocno jesteśmy ze sobą związani i od siebie zależni. Być może ten kontemplacyjny wymiar naszej egzystencji ujawnia w nas większą podatność na zranienia. Rzeczywiście, możemy nawzajem się ranić. Gdy tak się dzieje, wtedy to, kto jest (bardziej) winny, nie ma zbyt wielkiego znaczenia.

MARZENNA BŁAWAT

Mówi się, że Dni Kultury Chrześcijańskiej odchodzą spiesznym krokiem w przeszłość i zapomnienie, że ich przestarzała, bogoojczyźniana formuła z okresu komuny dawno się wyczerpała. Dlatego reaktywacja tego rodzaju imprez w demokratycznym państwie nie ma racji bytu ani sensu.

„Jestem księdzem archidiecezji lwowskiej”, albo: „Byłem wyświęcony na księdza we Lwowie” – tak zwykle przedstawiał się ks. Tadeusz Fedorowicz (1907-2002), powszechnie nazywany Ojcem, który po wybuchu II wojny światowej przez cztery lata towarzyszył polskim zesłańcom w Kazachstanie, a potem przez 50 lat związany był z Dziełem Matki Elżbiety Czackiej w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą.

Drodzy Czytelnicy!

Katolicy w Polsce szukają pogłębienia swojej wiary i tym należy tłumaczyć niesłabnące od lat zainteresowanie rekolekcjami zamkniętymi dla małych grup, zapotrzebowanie na indywidualne towarzyszenie duchowe, liczny udział w ruchach kościelnych. Na co dzień praktykują oni swoją wiarę po prostu we wspólnocie parafialnej. Na ile sama parafia powinna odpowiadać na tę potrzebę głębszej duchowości i wprowadzać w modlitwę? A może ma wprost tę potrzebę osobistej więzi z Bogiem budzić? Kiedy jest to realnie możliwe?

1. Pierwszą kwestią, o którą należy zadbać w parafii, jest przestrzeń do słuchania słowa Bożego i celebracji sakramentów, a szczególnie celebracji Eucharystii (ks. J. Górzyński), ponieważ jednym z zasadniczych zadań, wobec których stajemy jako duszpasterze, jest prowadzenie ludzi drogą wiary. Chodzi o znalezienie właściwego języka budownictwa, architektury, ikonografii, który otwierałby nas na Chrystusa wpisanego w każdą świątynię (ks. bp J. B. Szlaga). Nie wystarczy jednak sama przestrzeń, należy ją jeszcze właściwie zagospodarować – trzeba osobistego zaangażowania księdza i niespiesznej celebracji (ks. bp W. Depo).

Na pełniejsze odkrycie zasługuje muzyka stanowiąca integralną część liturgii (ks. R. Tyrała). Istnieje także, poza Eucharystią, wiele nabożeństw, które – gdy zostaną odnowione – będą mogły stawać się swoistą szkołą modlitwy i duchowości (M. Kotyński CSsR). Uzupełniać ją też mogą stare-nowe formy karmienia się słowem Bożym, jak choćby lectio divina, praktykowana również w parafii (R. Kempiak SDB).

Wszelkie formy duszpasterzowania mają jednak opierać się na ciągłej ewangelizacji, aby na nowo budzić w parafianach wiarę osobiście przeżywaną, co niekoniecznie doceniają wszyscy duszpasterze bardzo zaabsorbowani udzielaniem sakramentów. Wspólnotę parafialną buduje słowo Boże, które powinno być głoszone w każdych, nawet najtrudniejszych warunkach (D. Cichor OSPPE). Warto uczyć się na błędach innych i czerpać z duszpasterskich rozwiązań przyjętych w krajach, które wcześniej doświadczyły kryzysu związanego z procesem laicyzacji w Europie (P. Liszka CMF, ks. A. Żuk). Konkretnym wsparciem dla ożywienia życia duchowego w parafii może być istnienie grup modlitewnych czy formacyjnych. Wymaga to od duszpasterzy podjęcia trudu odpowiedzialności za ich kościelny charakter (ks. W. Nowacki).

2. Modlitwy mamy uczyć się od samego Jezusa (ks. S. Haręzga), a także od ludzi świętych, którzy sami byli w Jego szkole. Pomocni w tym względzie są również współcześni nam świadkowie wiary i kontemplacji (s. Anita FSK, br. Moris). Jej przewodnikiem może być też dla nas setnik na Kalwarii (ks. bp L. A. G. Tagle). Ta nauka wiary i modlitwy nie dokonuje się jednak bez trudu i zmagania (H. Dziadosz SJ), czasami można się nawet w tym pogubić (M. Kożuch SJ). Jednak sam Pan, który zawsze jest wierny, o nas walczy, byśmy mogli wracać na drogę wspólnoty z Nim i z Kościołem. Wspierani Jego mocą, możemy odnajdywać radość kapłańskiego życia i posługiwania.

Jeśli duszpasterz osobiście będzie podejmował trud modlitwy i podążania za Panem, to istnieje duża szansa, iż okaże się prawdziwym przewodnikiem na tej drodze wobec parafian, którym służy.

 

ks. Mirosław Cholewa

redaktor naczelny

(...) Po maturze postanowiłem wstąpić do seminarium duchownego. Było to w roku 1998. Miałem 23 lata. Musiało dojść do ostatecznych rozstrzygnięć. Tego faktu nie można już było ukryć. Musiałem zawiadomić rodzinę. Starsi bracia, spełniający wobec mnie rolę ojca, kategorycznie przeciwstawili się moim zamiarom.

Od Redakcji

KS. MIROSŁAW CHOLEWA

 

Artykuły

KS. STANISŁAW HARĘZGA, W Jezusowej szkole modlitwy

KS. JÓZEF GÓRZYŃSKI, Sakralna przestrzeń celebracji

RYSZARD KEMPIAK SDB, Lectio divina we wspólnocie parafialnej

KS. WOJCIECH NOWACKI, Grupy formacyjne i modlitewne – reguły rozeznawania

HENRYK DZIADOSZ SJ, W słabości przed Bogiem

KS. BP WACŁAW DEPO, Spotkanie dwóch pragnień

MIECZYSŁAW KOŻUCH SJ, W kryzysie

STANISŁAW ZASADA, Taka jest nasza wiara

 

Nasza rozmowa

On czynił z życia modlitwę. Rozmowa z KARD. STANISŁAWEM DZIWISZEM

Muzyka w liturgii. Rozmowa z KS. ROBERTEM TYRAŁĄ

 

Nasza modlitwa

KARD. ANTONIO G. TAGLE, Setnik – przewodnik w kontemplacji

KS. BP JAN BERNARD SZLAGA, Świątynia chrześcijańska nowym Synajem

WŁODZIMIERZ ZATORSKI OSB, „Ojcze nasz” według św. Cypriana

 

Nad nauczaniem Kościoła

KS. STANISŁAW CZERWIK, Msza święta – teologia, intencje, ofiary

PIOTR LISZKA CMF, Hiszpania 40 lat po Soborze

 

Z życia Kościoła

MAREK KOTYŃSKI CSsR, Nowenna – odkryta na nowo

KS. ARTUR ŻUK, Restrukturyzacja Kościoła w Niemczech

 

Pytania i odpowiedzi

KS. ANDRZEJ GREFKOWICZ, Duszpasterz wobec uzależnionych od złego ducha

 

Świadectwa

Uświęcanie czasu

Duchowa transfuzja

Na pustyni też jest życie

Pod spojrzeniem Jezusa

Serce jak stodoła

Nie jesteś już w moim łonie

 

Lektury

Wydarzenia

Ogłoszenia

To Our Readers

Contents

Pastores poleca